دوبی، سرزمین مدرن و پیشرفته آن سوی آب‌های خلیج فارس که حاکمانش تا دو سه سال پیش برای جذب سرمایه‌گذار و گردشگر ایرانی از هیچ تلاشی مضایقه نمی‌کردند، ‌مدتی است به منبع اخبار ناخوش برای ایرانیان ‌تبدیل شده است؛ از ادعاها و زیاده‌خواهی‌هایی که حاکمان آن دیار درباره جزایر ایرانی مطرح می‌کنند تا آزار و اذیت گردشگرانی که با هزینه‌های سنگین از ایران راهی آنجا می‌شوند.

به گزارش «تابناک»، در روزهای گذشته، اخباری از شیخ‌نشین دوبی مخابره شد که حکایت از آن داشت که جذابیت‌های مصنوعی این شهر داغ ساحلی برای ایرانیان، جایش را به نا‌امنی داده و بی‌دلیل نیست که هر ساله از حجم ایرانیانی که برای تفریح به آنجا سفر می‌کنند، کاسته شده است. 

بنا بر‌ این اخبار، اواخر هفته گذشته، دو گردشگر زن ایرانی در ساحل جمیره، یکی از سواحل معروف دوبی مورد تهدید و تجاوز سه مردی که خود را پلیس معرفی کرده بودند، قرار گرفته‌ و ‌‌پس از پنج ساعت پول‌هایشان نیز دزدیده ‌و‌‌ رها شدند؛ رخدادی تلخ که با توجه به شهرت محل وقوع رویداد، حکایت از نا‌امنی شدید دوبی برای گردشگران دارد. 

به گزارش ایسنا، در سال ۲۰۱۳ شمار گردشگران ایرانی که به دوبی سفر کردند، ۱۴.‌۱ درصد کاهش داشت و به عدد ۲۷۸ هزار تن در کل سال رسید که معنای آن، رقم خوردن بزرگ‌ترین کاهش سالانه‌ گردشگر در دوبی به دست ایرانیان بود؛ کاهشی که اگر در مقام قیاس آن با گردشگران ایرانی وارد شده به دوبی در سال ۲۰۱۱ برآییم، بسیار چشمگیر است. 

در آن سال، ایرانیان با ثبت عدد ۴۷۷ هزار مسافر ورودی به دوبی، رتبه چهارم را در زمینه صدور گردشگر به دوبی داشتند که در قیاس با امروز، تقریبا به نصف کاهش یافته است. اتفاقی که نقش بحران اقتصادی و سقوط ارزش پول کشورمان در آن بسیار چشمگیر است؛ اما جدای آن، نحوه برخود بد اماراتی‌ها با گردشگران ایرانی و کاهش امنیت این شهر کشور هم در آن سهم بسزایی دارد، تا جایی که می‌بینیم نرخ سفر گردشگران ایرانی به دیگر مقصدهای رایج گردشگری جهان تا این اندازه کاهش نشان نمی‌دهد.این در حالی است که طی سال‌های گذشته، توسعه برخی مناطق گردشگری در دوبی، گسترش شدید خطوط هوایی این کشور و عواملی از این دست، علی القاعده باید به افزایش تمایل گردشگران در سفر به این خطه همراه شود که برای ایرانیان این گونه نبوده است. 

بدین ترتیب، می‌شود حدس زد که وقوع حوادثی نظیر آنچه برای دو گردشگر ایرانی در هفته گذشته رخ داده، تا چه اندازه در تغییر ذائقه گردشگران ایرانی نقش داشته است؛ آنجا که چند تن پس از مصرف مواد مخدر، راهی ساحل جمیره شده و دو گردشگر ایرانی را می‌ربایند و بی‌مقصد خاصی، با خودرویی که حامل دو زن دزدیده شده است، با خیال آسوده در آن اطراف گشت می‌زنند و نگرانی از دستگیر شدن ندارند! 

اوج نا‌امنی هنگامی قابل درک می‌شود که بدانیم جیغ و فریاد زنان ربوده شده در نیمه‌های شب به گوش ‌کسی نمی‌رسد تا مردان روبند زده به راحتی نیت شوم خود را عملی کنند و از تهدید گردشگران آزار دیده برای مراجعه نکردن ایشان به پلیس هم ابایی نداشته باشند؛ جالب‌تر اینکه مردان جوان اماراتی بر خلاف آنچه در تصویر‌سازی از ایشان اعلام می‌شود، از دزدیدن اموال و پول زنان آزار دیده هم صرف‌نظر نمی‌کنند تا ثابت شود که خوبی‌های این دیار، سراب‌‌ است و بس. 

اگر به این موارد شوم، لغو اقامت و اخراج برخی هموطنانمان در چند سال اخیر، انسداد سرمایه ایرانیان به دلایل واهی همچون تحریم، برخورد بد پلیس در اماکنی مانند فرودگاه با ایرانیان و اقدامات عجیب و غریب دیگر را به آن بیفزاییم‌ و به یاد آوریم که پس از همه رخدادهای ‌ریز و درشت روی داده، واکنش درخوری از سوی مقامات ایرانی نشان داده نشد، درخواهیم یافت چرا زشتی‌های این خلیفه‌نشین برای گردشگران ایرانی به ‌دست‌درازی هم رسیده است. 

اینجاست که جا دارد، منتظر واکنش رسمی مسئولان کشورمان به این دست اتفاقات باشیم و در کنار آن از هموطنانی که قصد سفر به دیار برج‌های سر به فلک کشیده و ماشین‌های گران قیمت تولید شده در غرب را دارند، بخواهیم پیش از سفر به این دیار، تصور خود را از این دیار تغییر داده و آن گونه نپندارند که هیچ خطری در آنجا در کمینشان نیست!

واقعا تا کی می خواهیم پولهای ایرانی خود را صرف آبادی کشور های عربی اطرافمان کنیم ؟

طی اقدامی عجیب اماراتی ها اقدام به رای گیری برای تغییر نام خلیج همیشه فارس و حق حاکمیت جزایر ایرانی نموده اند .آدرس سایت مربوطه :

www.persianorarabiangulf.com  و یا www.tunbs.com  می باشد.(حتما رای بدهید)

جالب است کشوری که خود در 2 دسامبر 1971 از بریتانیا استقلال پیدا کرده ادعایی هم نسبت به مالکیت و اسم یکی از قدیمی ترین شاخآب های جهان داشته باشد .

در ادامه تاریخچه ای مختصر از جزیره ایرانی ابوموسی ذکر گردیده است:

این جزیره در اسناد تاریخی و نقشه ها با نام بوموو BoumOuw بوم+اوو(Aouw) یعنی آب (معرب آن بومف) و با نام گپ سبزو (به معنای جای سبز) و بوم سوز یا بوموسو BoumSou. ثبت شده (بوم به معنی مکان است و «سو» چند معنی دارد سو Souw را اگر مخفف سوز Souz بدانیم نام یک نوع سبزی است و بطور کلی نیز سوز souwz در زبان فارسی کهن معنی سبز می‌دهد و در مجموع می‌توان آن را به معنای مکان سبزنامید).  نام ابوموسی یک نام جدید می‌باشدو سابقه آن به حدود بیشتر از یکصد سال قبل برمی گردد که یکی از ساکنان بنام ابوموسی این نام را بجای بوموسو BoumSou رایج ساخت. بعضی سوز را کوتاه شده سوزان به معنی داغ گرفته اند که درست نیست.زیرا سبزو دقیقا هنوز هم در گویش محلی معنی سبز می دهد واین جزیره در مقایسه با صحرای عربی جزیره ای سبز است. و حتی گرمای آن نیز به مراتب کمتر از صحرا است.و معتدل ترین هوا در خلیج فارس را دارد. نام بوموسی در نقشه ها، کتب تاریخی و جغرافیای قدیم و جدید کشورها دبده می شود. به طور نمونه در نقشه ای که در سال 1967 توسط دولت شوروی سابق چاپ گردید، نام ایرانی بوموسی برای این جزیره به کار رفته است. نام بوموسی برگرفته از نام یکی از سرداران کریم خان است که پس از حضور در این جزیره نام خود را بر آن نهاده است. انگلیسی ها پس از نفوذ در خلیج فارس به منظور کنار گذاشتن عناصر ایرانی از این جزیره عنوان جعلی ابوموسی را برای جزیره به کار بردند.

حاکمیت ایران بر جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک ریشه در دورهٔ امپراطوری‌های عیلامی، ماد، هخامنشی، اشکانی و ساسانی دارد. در این دوران نظم و امنیت ایرانی (persianpax) بر سراسر این پهنه آبی خلیج فارس و جزایر آن حکم‌فرما بود. جزایر سه‌گانه در سال ۱۹۰۸ به طور کامل تحت اشغال بریتانیا به عنوان قیم رسمی امارات متصالحه در آمد اما تا سال ۱۹۷۱ هیچ کدام از دولت‌های ایران این اشغال را قبول نداشته و ابوموسی به همراه تنب بزرگ و کوچک در تقسیمات کشوری ایران قرار داشتند.

مساحت این جزیره در حدود ۲۵ کیلومتر مربع می‌باشد. جزیرهٔ ابوموسی در ۲۶ درجهٔ خط عرض شمالی و در ۵۵ درجهٔ خط طول شرقی واقع شده‌است.

فاصله میان «جزیره ابوموسی» و جزایر تنب به دلیل عمق مناسب آب تنها مسیر قابلکشتیرانی برای نفتکش‌های بزرگ است.

برگرفته از ویکی پدیای فارسی